25 stycznia 2017 r. w Czytelni Głównej Krośnieńskiej Biblioteki Publicznej w Krośnie odbył się wykład Adama Krzanowskiego zatytułowany "Krośnieński lekarz i społecznik, dr Władysław Glazar (1907-1985)". Spotkanie zostało zorganizowane przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Krośnieńskiej w Krośnie.

W czasie wykładu Adam Krzanowski, krośnieński regionalista, historyk, nauczyciel akademicki, przedstawił sylwetkę i dokonania dr. Władysława Glazara.

Władysław Glazar urodził się 30 lipca 1907 r. w Wilmerding w stanie Pensylwania. Jego rodzice wyjechali do Stanów Zjednoczonych za pracą. W 1910 r. powrócili do Krościenka Wyżnego, z którego pochodził ojciec Władysława Glazara. Tam wybudowali dom i zajęli się uprawą ziemi.

Władysław Glazar ukończył czteroklasową Szkołę Powszechną w Krościenku Wyżnym, następnie uczęszczał do gimnazjum w Jaśle. W 1926 r. złożył maturę w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Krośnie. Studia medyczne ukończył na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarski uzyskał 15 grudnia 1932 r. Po ukończeniu studiów dwa lata pracował w Szpitalu Powszechnym we Lwowie. Następnie został powołany na przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Sanitarnych w Warszawie. Otrzymał stopień podporucznika w korpusie oficerów sanitarnych ze starszeństwem w 1935 r.

19 października 1935 r. zawarł związek małżeński z Anną z domu Pojnar. Po ślubie objął pracę na stanowisku lekarza w Bukowsku koło Sanoka. Rok później przeniósł się z rodziną do Korczyny, gdzie do sierpnia 1939 r. prowadził praktykę lekarską. W czasie II wojny światowej został powołany do służby wojskowej jako lekarz sekcji sanitarnej krośnieńskiego Batalionu Obrony Narodowej. Przebywał w tym czasie także w Jugosławii i na Węgrzech, po czym, w 1941 r., wrócił do Krosna. Pracował w Ubezpieczalni Społecznej i prowadził prywatny gabinet lekarski. W 1950 r. otrzymał stopień doktora medycyny na podstawie dysertacji pt. "Wpływ pracy zawodowej w krośnieńskim przemyśle włókienniczym na rozwój schorzeń układu oddechowego". Pracował bowiem na stanowisku lekarza w "Lniance" i zauważył u pracowników zakładu tendencję do częstego zapadania na choroby układu oddechowego. Dzięki jego staraniom w 1946 r. przy ul. Kletówki wybudowano stadion sportowy. Z powodu zagrożenia pożarem obiekt zamknięto, i w 1951 r. wybudowano nowy przy ul. Legionów.

Władysław Glazar pełnił funkcję ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych w szpitalu w Krośnie. Był wieloletnim członkiem zarządu i przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Krośnie. Otrzymał wiele odznaczeń, m.in. Krzyż Kawalerski, został także wpisany do księgi zasłużonych dla Krosna "za ofiarność w pracy zawodowej i społecznej oraz dotychczasowy wkład w rozwój społeczno-gospodarczy miasta". Zmarł 16 września 1985 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Krośnie.

Podczas wykładu Adam Krzanowski podkreślił, jak dużą rolę w życiu doktora Glazara odgrywała jego żona. Była to niezwykła kobieta, dbała o dobrą atmosferę w domu, należyte wychowanie dzieci - córki Ludmiły i syna Janusza oraz o zapewnienie niezbędnych warunków do pracy męża. Prelegent zaznaczył także, że w rodzinie Glazarów pielęgnowano relacje przyjacielskie, m.in. z rodzinami Kuczów, Fejklów, Szelców, Wojtyczków i Szafrańskich.

Na spotkaniu w Krośnieńskiej Bibliotece Publicznej obecni byli członkowie rodziny dr. Władysława Glazara: córka Ludmiła z mężem Józefem oraz syn Janusz z żoną Marią. Licznie przybyli też przyjaciele i współpracownicy dr. Władysława Glazara. Wspominali krośnieńskiego lekarza jako człowieka życzliwego, sumiennego, posiadającego wielką wiedzę i doświadczenie, bez reszty oddanego pacjentom.

Obecny na wykładzie dr Władysław Tlałka o dr. Glazarze mówił m.in.:

Śp. dr Władysław Glazar był dla nas, młodych, jak i tych bardziej doświadczonych, wzorem do naśladowania. Przekazywał wiadomości i swoje doświadczenie z dużą szczerością, wrażliwością i życzliwością. Tymi wskazówkami kierowałem się i nadal się kieruję w mojej pracy.

Na koniec głos zabrał dr Janusz Glazar (syn Władysława Glazara), który ze wzruszeniem dziękował za zorganizowanie spotkania oraz ciepłe i życzliwe słowa o ojcu.