Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Krośnieńskiej

  • Zwiększ rozmiar czcionki
  • Domyślny  rozmiar czcionki
  • Zmniejsz rozmiar czcionki

Stanisław Kochanek (1905-1995)

Email Drukuj PDF
(13 głosów, średnia ocena: 4.69 na 5)

 

Tadeusz Łopatkiewicz

 

Stanisław Kochanek (1905-1995) - artysta malarz

kochanek 1Na świat przyszedł 25 maja 1905 roku w rodzinie Michała i Karoliny z Wąsików w Jedliczu koło Krosna. Tutaj również ukończył pięcioklasową szkołę powszechną (1912-1917), już wówczas zdradzając ponadprzeciętne zdolności plastyczne. Niezamożnym a utalentowanym chłopcem zajęli się szczęśliwie świadomi obywatele z sąsiedztwa: Wincenty Manierski (1860-1936) - dyrektor miejscowej szkoły, Adam Zdun - nauczyciel, a przede wszystkim Zofia Stawiarska (1866-1941) z jedlickiego dworu. Przekonana o wystarczających umiejętnościach malarskich Kochanka, pragnęła znaleźć mu pracę w Krakowskim Zakładzie Witrażów, Oszkleń Artystycznych i Mozaiki Szklanej S. G. Żeleńskiego. W postanowieniu tym upewniła Stawiarską opinia artysty malarza Wojciecha Aleksandra Durka (1888-1951), który w lipcu 1920 roku odwiedził jedlicki dwór, delegowany przez Zakład Żeleńskiego, aby omówić sprawę witraży dla budującej się świątyni parafialnej. Przy sposobności tej został Durkowi przedstawiony piętnastoletni Stanisław Kochanek, który przyniósł tekę własnych akwarel i rysunków do oceny przez profesjonalistę. Stawiarskim chodziło przede wszystkim o to, aby młody jedliczanin został w Zakładzie Witrażów przyjęty na praktykę malarską. Wkrótce okazało się to możliwe, o ile tylko Kochanek będzie miał Krakowie zapewnione zakwaterowanie i wyżywienie. Stawiarscy zwrócili się z tą sprawą do zaprzyjaźnionego ks. Mieczysława Kuznowicza (1874-1945), cenionego wychowawcy młodzieży, który prowadził w Krakowie Bursę Rękodzielniczą. Poproszony - Kuznowicz zgodził się na tę przysługę, ale też w rozmowie ze Stanisławem Kochankiem uświadomił mu zaraz, że jeśli ten chce być malarzem, to musi się uczyć. Skończyć szkołę powszechną, następnie średnią - najlepiej artystyczną, potem zaś krakowską Akademię Sztuk Pięknych.

Rozwijająca się w Jedliczu sprawa witraży dla nowego kościoła spowodowała przyjazd do Stawiarskich, wkrótce po Wojciechu Durku, wyłonionego właśnie projektanta owych oszkleń. Iza Żeleńska, prowadząca po śmierci męża Zakład, zaproponowała jedlickim kolatorom artystę malarza Jana Wałacha (1884-1979) z Istebnej, który za pobytem w Jedliczu - w sierpniu lub wrześniu 1920 roku - również oglądać miał tekę prac młodego Kochanka, wyrażając się o nim z uznaniem. W sytuacji tej, Stawiarscy postanowili jeszcze w jesieni 1920 wysłać na swój koszt piętnastolatka do Krakowa, otwierając dlań nie tylko nowe perspektywy, ale i nowy okres w życiu.

Kochanek uzupełnił w Krakowie wykształcenie podstawowe (klasę siódmą), a następnie wstąpił do krakowskiej Państwowej Szkoły Przemysłu Artystycznego (w 1927 przemianowanej na Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego), od 1919 kierowanej przez rzeźbiarza Jana Raszkę (1871-1945). Zwrócił tam na siebie uwagę prof. Henryka Uziembły (1879-1949) m.in. cyklem śmiałych karykatur grona profesorskiego, wydanych następnie drukiem w roku 1925, pod tytułem "Nasza buda". W tym samym roku młody karykaturzysta ukończył PSPA i zapisał się na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (1926), w której - jako student nadzwyczajny - studiował na wydziale malarstwa w pracowni prof. Władysława Jarockiego (1979-1965) - semestr I i II 1926/1927 (tzw. Szkoła Jarockiego), a następnie prof. Fryderyka Pautscha (1870-1950) - lata 1928-1932. Mistrzami jego w ASP byli również Jan Wojnarski (1879-1937) - profesor wydziału grafiki, Karol Frycz (1877-1963) - wybitny scenograf krakowski, czy Xawery Dunikowski (1875-1964).

Akademia ukształtowała Kochanka artystycznie i warsztatowo, w niej też zbudował swój indywidualny charakter malarza realisty i kolorysty oraz grafika. Młody artysta odnosił też w Krakowie sukcesy jako scenograf (w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1931) - wespół z Mieczysławem Różańskim), nagradzany był za prace graficzne, studium aktu i krajobrazu (pochwały w roku 1930/1931), wystawiał też swe projekty, rysunki i karykatury nie tylko w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, ale też w Paryżu (1925) - na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa - Exposition internationale des Arts décoratifs et industriels modernes (pokazał tam wraz ze swą Szkołą Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego m.in. wczesne karykatury z cyklu "Nasza buda"). W 1929 roku Stanisław Kochanek otrzymał stypendium z Funduszu Kultury Narodowej na artystyczną grand tour do Włoch.

Wiosną 1932 roku odnajdujemy Kochanka wśród członków założycieli Towarzystwa Uczniów ASP - Żywi. Pismem z 12 marca 1932 studenci: Stanisław Kochanek, Adam Franciszek Jaźwiecki (1900-1946), Władysław Łopuszniak (1904-1995), Leopold Lewicki (1906-1973), Włodzimierz Sawulak (1906-1980), E. Gorgoń i Stanisław Osostowicz (1906-1939) zwrócili się do rektora ASP z prośbą o zatwierdzenie Towarzystwa Żywi. O celach organizacji dowiadujemy się z zachowanego w Archiwum ASP statutu, stanowiącego m.in.: Działalność Towarzystwa rozciąga się na całą Rzeczpospolitą (…), zaś Celem Towarzystwa jest walka o żywotność sztuki; a) reprezentować i bronić interesów tej grupy we wspólnych naradach, dopomagać sobie wzajemnie, tzn. moralnie, artystycznie, w razie możności materialnie; b) urządzać wystawy wspólne we wszystkich miastach kraju przynajmniej raz do roku; c) wydawać pisma artystyczne, broszury, wydawnictwa w zakresie sztuki, monografie i teki graficzne; d) udzielać pomocy i porad w urządzaniu wystaw indywidualnych swoich członków; e) wyszukiwać najindywidualniejsze talenty spośród Akademii Sztuk Pięknych i zapraszać najmłodszych do wzięcia udziału w wystawach Towarzystwa bez względu na wiek i lata studiów. Towarzystwo Żywi nie działało długo, dało jednak początek Grupie Krakowskiej, skupiającej młodych artystów o światopoglądzie lewicowym, uprawiających sztukę nowoczesną, pozostającą w nurcie kubizmu, abstrakcjonizmu i ekspresjonizmu.

Po ukończeniu Akademii (1932), mimo propozycji pozostania w Krakowie, Kochanek powrócił do rodzinnego Jedlicza, gdzie w pierwszym rzędzie spłacił dług swym niegdysiejszym dobrodziejom, przyjmując zlecenie Stawiarskich na cykl akwarel architektury sakralnej z okolic Gorlic i Nowego Sącza, a także malując portret Wincentego Manierskiego dla jedlickiej Kasy Stefczyka (1938). 1 kwietnia 1934 roku zawarł związek małżeński ze Stefanią Pawłowską (1913-2003) z Borysławia. W 1937 roku otrzymał ambitne zamówienie od dowództwa IV Dywizjonu Artylerii Konnej w Suwałkach, na czterdzieści portretów oficerów owej formacji. Kochanek chlubnie wywiązał się z zamówienia, czego efektem stała się duża wystawa portretów oraz karykatur powstałych w Suwałkach, której otwarcie - na krótko przed Wrześniem 1939 - zaszczycił generał Władysław Sikorski (1881-1943).

Lata bezpośrednio przed wojną, a także całą okupację, spędził Kochanek z żoną i synem Wiesławem (ur. 1935) w Męcince koło Jedlicza, a później samym Jedliczu, próbując utrzymać rodzinę ze skromnych dochodów malarza na prowincji. Spod ręki jego wyszło wówczas wiele dziesiątków portretów malowanych dla chleba, obrazów o tematyce sakralnej (m.in. Św. Stanisław Kostka dla kościoła w Jedliczu (1935), projektów ołtarzy i dekoracji malarskich dla wnętrz sakralnych (zrealizowane m.in. w kościele pw. św. Marcina w Szebniach - wspólnie z Janem Wodyńskim (1903-1988), czy kaplicy cmentarnej w Jedliczu (1935). Przy końcu wojny Kochanek przyczynił się walnie (wespół ze starszym lejtnantem Anatolem Afanasjewem - czerwonoarmistą, poetą i dziennikarzem wojennym) do zabezpieczenia zabytkowych mobiliów artystycznych w żarnowieckim dworze Marii Konopnickiej, z której córką - Zofią z Konopnickich Mickiewiczową (1866-1956) - utrzymywał później żywe kontakty towarzyskie (Mickiewiczowa była nawet matką chrzestną trzeciego, najmłodszego syna artysty - Jacka (ur. 1953).

Powojenne lata wypełniła Stanisławowi Kochankowi artystyczna i pozaartystyczna praca wśród mieszkańców Krosna, dokąd przeniósł się z Jedlicza już w czerwcu 1945 roku. Artysta angażowany był w dziesiątki krośnieńskich przedsięwzięć artystycznych, społecznych i kulturalnych. W kolejnych latach zaprojektował m.in. metaloplastyczne lampy "herbowe" dla podcieni rynkowych, żyrandole z motywem orłów piastowskich do wnętrza kościoła franciszkańskiego, niezrealizowaną fontannę z profilem Juliusza Słowackiego, reliefowe tablice z brązu upamiętniające Marię Konopnicką (1960), wyzwolenie Krosna we wrześniu 1944 przez armię radziecką (1964), Jana Szczepanika (13 września 1972) i inne. Podejmował się prac konserwatorskich zabytków uszkodzonych przez wojnę, m.in. fryzu sgrafittowego na budynku dawnej resursy obywatelskiej (1956). Ukoronowaniem tego nurtu pracy dla przestrzeni miejskiej stała się realizacja pełnoplastycznego pomnika Mikołaja Kopernika, który odsłonięto 16 czerwca 1973 roku, przed frontem krośnieńskiego Liceum Ogólnokształcącego. Kochanek czynny był ponadto w Krośnie jako projektant i dekorator sceniczny, przygotowujący scenografie dla spektakli Teatru Górniczego "Nafta", prowadzący jednocześnie kursy malarstwa i rysunku z natury - dla amatorów, w miejscowym Domu Kultury Górnika-Naftowca (1955-1968).

Już w styczniu 1945 roku - wspólnie ze Zdzisławem Truskolaskim (1899-1949) - założył Kochanek w Krośnie oddział Związku Zawodowego Artystów Plastyków. W trudnych latach powojennych widzimy go wśród redaktorów pierwszego po wojnie polskiego kwartalnika artystycznego "Sztuka i Życie. Organ Związku Zawodowego Artystów Plastyków w Krośnie" (nr 1 ukazał się w marcu 1945, na numerze drugim - z 21 czerwca 1945 - pismo zakończyło działalność). Efektem współpracy z Truskolaskim stanie się także pierwsza w powojennej Polsce wystawa malarstwa, zorganizowana przez ZZAP w Krośnie w marcu 1945 roku, na której - wedle katalogu - pokazano 64 prace 19 malarzy (m.in. Witolda Ciechanowicza, Henryki i Romana Czaplickich, Mieczysława Dudzińskiego, Stanisława Jakubczyka (ur. 1916), Stanisława Kochanka, Teresy Machnik, Mariana Murmana (zm. 2008), Władysława Niepokoja (1905-1985), Stanisława Probulskiego, Stanisława Smoczyńskiego, Józefa Smoczyńskiego, Karola Stobieckiego (1908-1970), Zbigniewa Szelera, Jana Tarnowskiego, Zdzisława Truskolaskiego, Stanisława Witowskiego (1909-2008) oraz Stanisława Tadeusza Witowskiego). Kochanek wystawiał wówczas osiem swoich prac - cztery portrety olejne, dwa rysunki i dwie akwarele (poz. 19-26 Katalogu I Wystawy Związku Zawodowego Artystów Plastyków w Krośnie, marzec 1945). Już w trzy miesiące później (10 czerwca 1945) Związek Zawodowy Artystów Plastyków urządza w Krośnie kolejną, II Wystawę dorobku artystycznego swych członków, tzw. Salon Wiosenny 1945. W sześciu salach lekcyjnych Gimnazjum Tkackiego pokazano wówczas 118 prac jedenastu twórców, wśród nich portrety, pejzaże i karykatury Stanisława Kochanka. Dokonania prężnego w owym czasie środowiska krośnieńskiego dostrzeżone zostały przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, które przyznało 10 000 zł subwencji na zorganizowanie w Krośnie szkoły malarstwa i kursów rzemiosł artystycznych. Kochanek, obok Truskolaskiego i innych, prowadził w krośnieńskiej Szkole Sztuk Artystycznych wykłady i zajęcia praktyczne (1955-1957).

W 1960 roku przystąpił do Ogólnopolskiej Grupy Artystów Plastyków "Zachęta", której członkowie - Wawrzyniec Chorembalski (1888-1965), Józef Kidoń (1890-1968), Juliusz Krajewski (1905-1992), Kazimierz Poczmański (1900-1982), Jerzy Potrzebowski (1921-1974), Szczepan Skorupka (1903-1997), Stanisław Wocjan (1903-1974) i Stanisław Zawadzki (1870-1960) - dystansowali się artystycznie nie tylko wobec współczesnej sobie awangardy malarskiej, ale również impresjonizmu. Założone w 1956 roku ugrupowanie, przychylnie wyrażało się natomiast o realizmie socjalistycznym, misję swą określając następująco: "Zadaniem naszym jest szerzyć i upowszechniać miłość do piękna w najszerszych masach ludności, a źródłem tego jest twórczość realistyczna". Z "Zachętą" Kochanek wystawiał swe prace na wielu ekspozycjach w Polsce, a także dużej wystawie zbiorowej w roku 1963, zorganizowanej w Moskwie i dwunastu miastach Związku Radzieckiego (m.in. we Lwowie, Kijowie, Odessie, Charkowie, Sumach, Zaporożu i Rydze), która spotkała się z uznaniem polskiej i radzieckiej krytyki artystycznej.

Kolejne lata przynoszą niesłabnącą twórczość artystyczną Stanisława Kochanka, zawierającą się bez reszty w granicach cenionego przez artystę nurtu realistycznego. Powstają świetne portrety, pejzaże, dzieła sztuki sakralnej, projekty, grafika użytkowa, tableaux. Wiele z tych prac trafia następnie do różnych instytucji krośnieńskich: Szkoła Podstawowa nr 6 otrzymuje widoki rynku krośnieńskiego oraz dworu Marii Konopnickiej w Żarnowcu, a w 1974 roku - plakietę z popiersiem gen. Franciszka Jóźwiaka, zdobiącą hall szkolny (obecnie zdemontowana); Liceum Ogólnokształcące im. M. Kopernika - portret patrona oraz drugi - prof. Eugeniusza Romera, Liceum Ogólnokształcące w Jedliczu - portret swej patronki - Marii Konopnickiej (1947). W 1977 roku Kochanek realizuje sześciometrowy fresk z panoramą Krosna dla miejscowej Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego (dziś zamalowany). Obraz Harenda Jana Kasprowicza artysta ofiarowuje na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia Województwa Krośnieńskiego (sprzedany na aukcji 15 marca 1979), zaś następny - Fragment zabytkowego Rynku w Krośnie - zasila w 1990 roku Fundusz Daru Narodowego. Liczne obrazy Kochanka trafiają do zbiorów prywatnych i muzealnych w kraju i zagranicą, w tym instytucji polonijnych w USA, dla których artysta namalował olejny portret Johna Fitzgeralda Kennedy'ego - dla Villa Maria College w Buffalo (1964) oraz portret Fryderyka Chopina, zakupiony przez tamtejsze Chopin Singing Society (1965). Kontakty z Polonia zaowocowały ponadto zaproszeniem malarza do zorganizowania wystawy indywidualnej w Albright-Knox Art Gallery w Buffalo.

kochanek 2 Autokarykatura - Stanisław Kochanek, 1971 I choć Kochanek był świetnym portrecistą (portret to moja specjalność - mawiał), najbardziej znany pozostanie chyba w Krośnie i regionie dzięki setkom mistrzowskich karykatur. Od początku edukacji artystycznej parał się tą "lżejszą" odmianą portretu (zob. "Nasza Buda", 1925), pożytkując w karykaturach nie tylko doskonale wykształcony zmysł obserwacji i wrodzoną umiejętność uchwycenia podobieństwa oraz cech indywidualnych sylwetki, ale też finezyjny dowcip, przyprawiony nieraz nutą stonowanej złośliwości i groteski. Paradoksalnie, te właśnie prace, łatwiejsze w odbiorze powszechnym, bo powielane w sporych nakładach - a więc szeroko dostępne, przyniosły Kochankowi zasłużoną sławę, a także przyjaźń wielu karykaturowanych osób, niejednokrotnie wcale sławnych w Polsce i znanych. Nie sposób wymienić tu wszystkich; dość powiedzieć, że Kochanek karykaturował profesorów: Stanisława Pigonia, Józefa Kostrzewskiego, Jana Cząstkę; Reginę Smendziankę, Jana Sztaudyngera, Mariana Koniecznego, aktorów: Kazimierza Rudzkiego, Lidię Korsakównę, Hankę Bielicką, Wojciecha Siemiona, poetów: Mirona Białoszewskiego, Juliana Przybosia, Jalu Kurka, Jana Zycha, malarzy: Wacława Taranczewskiego, Jana Szancenbacha, Witolda Chomicza, Stanisława Witowskiego, Władysława Niepokoja - i wielu, wielu innych. Ołówkiem, na niewielkich kawałkach papieru, przez lata portretował znajomych, sąsiadów, odwiedzających Krosno artystów, sportowców, dziennikarzy… Miał też swoje ulubione grupy zawodowe - np. środowisko górników-naftowców, krośnieńskich społeczników i działaczy kultury - które ilością karykatur wyróżniał szczególnie, do tego stopnia, iż mawiano nawet w mieście, iż kogo Kochanek nie sportretował, ten widocznie nic w Krośnie nie znaczy (Ryszard Dzieszyński, 1970). Znaczna część z owych karykatur trafiła też na łamy prasy regionalnej, z której redakcjami artysta przez wiele lat współpracował ("Dziennik Polski", "Nowiny Rzeszowskie", "Podkarpacie").

Dokonania malarza w rodzinnym mieście i regionie nie zawsze miały bezpośredni rodowód w jego pracowni i przy sztalugach. Artysta angażował się bowiem niejednokrotnie w warte poparcia inicjatywy społeczne i kulturalne, wśród których wymienić trzeba starania około utworzenia pierwszego muzeum krośnieńskiego (1954 - społeczne Muzeum PTTK, 1958 - państwowe Muzeum w Krośnie), czy powołanie do życia Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Krośnieńskiej (1958; po 1973 - Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Krośnieńskiej). Stanisław Kochanek przez cztery kadencje, w latach (1973-1987), pracował w nim aktywnie na rzecz środowiska, pełniąc funkcję członka Zarządu Głównego SMZK.

Pod koniec życia przyszedł czas na duże, retrospektywne wystawy indywidualne. Pierwszą zorganizowało Kochankowi Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu, w cyklu prezentacji "Ludzie znani i Żarnowiec" (maj-czerwiec 1994). Wystawa ta połączona była ze skromną sesją popularnonaukową "Twórczość Stanisława Kochanka" (9 maja 1994), w trakcie której Andrzej Kosiek oraz Zdzisław Łopatkiewicz wygłosili przygotowane referaty - "W kręgu twórczości Stanisława Kochanka" oraz "Związki Stanisława Kochanka z Żarnowcem i rodziną Marii Konopnickiej". Nieco później bogatą wystawę zorganizowało krośnieńskie Biuro Wystaw Artystycznych (sierpień-wrzesień 1994). Artysta pokazał na obu niewielki fragment swego życiowego dorobku, reprezentatywny jednak i starannie dobrany. Obok licznych portretów olejnych znalazły na wystawach miejsce nastrojowe pejzaże z okolic Krosna, grafiki, serie karykatur, studia i szkice batalistyczne, projekty rzeźbiarskie i scenograficzne, prace o tematyce religijnej, dzieła o różnorodnych technikach wykonawczych, a także autoportrety - od najwcześniejszego (1928), po lata ostatnie. Z wszystkich tych prac spoglądał na nas człowiek dojrzały i zrównoważony wewnętrznie, twórca refleksyjny i świadomy swego warsztatu artystycznego, świetny obserwator rzeczywistości i koneser plastycznych uroków świata tego. Taki, jakim w istocie był i jakim go zapamiętaliśmy…

Stanisław Kochanek odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), zaś nazwisko jego wpisano do "Księgi Zasłużonych dla Województwa Krośnieńskiego (12 czerwca 1979). Od roku 1950 był dożywotnio członkiem Okręgu Rzeszowskiego Związku Polskich Artystów Plastyków (istnieje od 1947), natomiast do powołanego w 1987 roku Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury - nie należał.
Zmarł 14 lipca 1995 roku i spoczął na cmentarzu komunalnym w Krośnie.

 
Bibliografia Stanisława Kochanka

Adamski Antoni, Dzieje przyjaźni, "Nowiny", 2001, nr 157, s. 10.
(ał), W Krośnie powstał oddział ZPAP, "Podkarpacie", 1976, nr 23, s. 2.
Bata Artur, Mój ty Kochanku, "Nowe Podkarpacie", 1994, nr 21, s. 8.
Bata Artur, Nie maluję psim ogonem, "Podkarpacie", 1980, nr 48, s. 10.
BH, Białoszewskiego zauroczenie Podkarpaciem, "Dziennik Polski", 2001, nr 220, dodatek "Dziennik Polski Podkarpacie", s. III.
CZAK, Pożegnanie Stanisława Kochanka, "Dziennik Polski", 1995, nr 163, s. 20.
CZAK, Wielka retrospektywa, "Dziennik Polski", 1994, nr 199, z 29 sierpnia 1994.
ewg, Kochanek w Żarnowcu, "Nowiny", 1994, nr 90, s. 12.
Dorynek Józef, Ludzie nafty w karykaturze Kochanka, "Wiek Nafty", 1998, nr 2, s. 23-24.
Dutkiewicz E. Józef, Jeleniewska-Ślesińska Jadwiga, Ślesiński Władysław, Materiały do dziejów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie 1895-1939, "Źródła do Dziejów Sztuki Polskiej", pod red. Andrzeja Ryszkiewicza, t. 14, Wrocław 1969, passim.
Dzieszyński Ryszard, Jak uratowano pamiątki po Konopnickiej, "Głos Pracy", 1981, nr 19 z 26 stycznia 1981.
Dzieszyński Ryszard, Kochanek malarstwa polskiego, "Widnokrąg", 1970, nr 34, s. 4.
Ginalska Maria, Kochanek malarstwa i karykatury, "Podkarpacie", 1979, nr 38, s. 1, 5.
Hućko Bogdan, Nauczył mnie miłości do polskiego pejzażu, "Nowe Podkarpacie", 2010, nr 13, s. 15.
Jubileuszowa Wystawa prac artystów plastyków regionu Krośnieńskiego, katalog wystawy zorganizowanej przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Krośnieńskiej w salach Muzeum w Krośnie, 21 grudnia 1974 - 19 stycznia 1975 [na s. 5 spis prac wystawianych przez S. Kochanka].
JT, Legenda miasta, "Gazeta Wyborcza w Rzeszowie", 1995, nr 169, s. 2.
Kochanek Wojciech, Autoportret Stanisława Kochanka, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2007, nr 43, s. 8-10.
Kochanek Wojciech, Grafika Stanisława Kochanka, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2008, nr 52, s. 19-21.
Kochanek Wojciech, Karykatury Stanisława Kochanka czyli przesada podobieństwa, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2006, nr 39, s. 11-14.
Kochanek Wojciech, Kochanek malarstwa realistycznego, "Nasz Głos", 2008, nr 26, s. 16-17.
Kochanek Wojciech, Kochanek teatru czyli niewykorzystane możliwości twórcze, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2007, nr 47, s. 13-15.
Kochanek Wojciech, Rzeźba Stanisława Kochanka, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2008, nr 56, s. 8-10.
Kochanek Wojciech, Stanisław Kochanek. Karykatura czyli przesada podobieństwa, "Croscena. Krośnieńska Scena Kultury", 2008, nr 59, s. 18-19.
Kochanek Wojciech, Stanisław Kochanek - świat sztuki: malarstwo, rysunek, karykatura, grafika, rzeźba, [dokument elektroniczny na płycie DVD], Kraków 2005
Kochanek Wojciech, Stanisław Kochanek - świat sztuki: malarstwo, rysunek, karykatura, grafika, rzeźba, Kraków, brw.
Kosiek Andrzej, "Mały Kraków" wielkiemu toruńczykowi, "Podkarpacie", 1972, nr 16, s. 4.
Kosiek Andrzej, Nestor, "Kurier Krośnieński", 1994, nr 5, s. 3.
Kosiek Andrzej, Śladem młodości Stanisława Kochanka, "Kurier Krośnieński", 1995, nr 12, s. 7.
Kosiek Andrzej, [tekst dot. S. Kochanka], [w:] Malarstwo i rysunek Stanisława Kochanka. Katalog wystawy sierpień-wrzesień'94, Biuro Wystaw Artystycznych, Krosno 1994, s. [1-2].
Łopatkiewicz Tadeusz, Karykatury z teki Stanisława Kochanka. "Podkarpacie" 1970-1973, Krosno 2011.
Łopatkiewicz Zdzisław, O Jedliczu i około Jedlicza, Jedlicze 2009, passim.
Łopatkiewicz Zdzisław, Stanisław Kochanek z Krosna, [w:] Malarstwo i grafika Stanisława Kochanka. Katalog szóstej wystawy z cyklu "Ludzie znani i Żarnowiec", maj-czerwiec 1994, Żarnowiec 1994, s. [3-5].
Malarstwo i rysunek Stanisława Kochanka. Katalog wystawy sierpień-wrzesień'94, Biuro Wystaw Artystycznych, Krosno 1994.
Nowak Teresa, Kochanek malarstwa i karykatury, "Podkarpacie", 1971, nr 52, s. 1, 2.
Obywatel wśród pierwszych, "Kurier Podkarpacki", 1994, nr 22 (21), s. 5.
Pamięci artysty malarza Stanisława Kochanka, "Krośnieński Informator Kulturalny", 1996, nr 1, s. 12-13.
ST, Niekończące się protesty, "Dziennik Polski", 2003, nr 203, dodatek "Dziennik Polski Podkarpacie", s. III.
Szwast Andrzej, Na marginesie rzemiosła - o autoportretach Stanisława Kochanka, "Nasz Powiat", 2008, nr 3, s. 11; nr 4, s. 11.
Tulik Jan, Kochanek w galerii, "Gazeta Wyborcza w Rzeszowie", 1994, nr 197, s. 1.
Turek Wacław, Sztuce i miastu przypisany, "Podkarpacie", 1977, nr 5, s. 5.
Turek Wacław, Wierny sztuce Kochanek, "Informator Kulturalny Województwa Krośnieńskiego", 1988, nr 18, s. [10-11].
Twórczość Stanisława Kochanka. "Portret to moja specjalność", katalog wystawy w Muzeum Historycznym-Pałac w Dukli, Krosno 2008
Wawszczak Zbigniew, Odwiedziny u "Malarstwa Kochanka"…, "Nowiny", 1983, nr 12, s. 5.
Wawszczak Zbigniew, Senior krośnieńskich malarzy, "A - Z. Dziennik obywatelski", 1990, nr 52, s. 5.
Zajdel Dariusz, Malarstwo i grafika Stanisława Kochanka. Katalog szóstej wystawy z cyklu "Ludzie znani i Żarnowiec", maj-czerwiec 1994, Żarnowiec 1994.
Żółkoś Aleksandra, Spotkanie z twórczością Stanisława Kochanka, "Dukielski Przegląd Samorządowy", 2008, nr 7, s. 15-16.
Żółkoś Aleksandra, Spotkanie z twórczością Stanisława Kochanka, "Nasz Powiat", 2008, nr 3, s. 11.

 

 
Tekst biogramu oraz bibliografia pochodzą z książki Tadeusza Łopatkiewicza Karykatury z teki Stanisława Kochanka. "Podkarpacie" 1970-1973
 

 

 

 
Autorem tego artykułu jest Tadeusz Łopatkiewicz

Zobacz inne artykuły tego autora >>

Aby dodawać komentarze musisz się uprzednio zalogować!

Lista artykułów

Nowości

  1. "Protokół dyplomatyczny na co dzień" - prelekcja płk Marka Kołacza - 5 marca 2024
  2. "Z zagadnień onomastyki - nazwy miejscowe i nazwy osobowe" - prelekcja dr Alicji Orzechowskiej - 6 lutego 2024
  3. Galeria fotograficzna uroczystości 161. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego - 22 stycznia 2024
  4. Tradycyjne "Spotkanie Opłatkowe" 2024 Oddziału Krakowskiego SMZK - 9 stycznia 2024
  5. "Mikołaj Kopernik - życie i działalność" - prelekcja mgr Doroty Janeczko - 7 listopada 2023
  6. Relacja z promocji albumu Zbigniewa Więcka
  7. Galeria fotograficzna promocji albumu Zbigniewa Więcka (tylko dla zalogowanych użytkowników)
  8. Relacja ze Spaceru pamięci - 30 października 2023
  9. Galeria fotograficzna Spaceru pamięci - 30 października 2023 (tylko dla zalogowanych użytkowników)
  10. Jubileusz 50-lecia działalności Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krośnieńskiej - 3 października 2023
  11. Program działalności Oddziału krakowskiego SMZK w sezonie 2023/2024
  12. Wywiad Doroty Suwalskiej z Tadeuszem Łopatkiewiczem o SMZK - 14 lipca 2023
  13. Relacja z wykładu z okazji 65-lecia SMZK - 14 czerwca 2023
  14. Galeria fotograficzna wykładu „65 lat działalności SMZK” w obiektywie Joanny Łach
  15. Książka Tadeusza Łopatkiewicza dotycząca dziewiętnastowiecznych relacji konserwatorskich o zabytkach Krosna i powiatu
  16. Galeria Walnego Zebrania Sprawozdawczo-Wyborczego SMZK (tylko dla zalogowanych użytkowników)
  17. Sprawozdanie Zarządu Oddziału Krakowskiego SMZK za kadencję 2017-2020
  18. Relacja filmowa z uroczystej LXIII Sesji Rady Miasta Krosna z okazji Jubileuszu 60-lecia SMZK
  19. Relacja filmowa z referatu dr Tadeusza Łopatkiewicza - Prezesa ZG SMZK na uroczystej Sesji Rady Miasta Krosna z okazji Jubileuszu 60-lecia SMZK
  20. Relacja z Jubileuszu 45-lecia oddziału krakowskiego SMZK - 2 października 2018
  21. Relacja z 45. Spotkania "Na rodzinnej ziemi - Zamek Kamieniec 2018" - 23 września 2018
  22. Uroczysta LXIII Sesja Rady Miasta inaugurująca uroczystości jubileuszu 60-lecia SMZK - 22 września 2018
  23. Promocja VIII tomu Studiów krośnieńskich - 22 września 2018
  24. Wernisaż wystawy "Publikacje książkowe członków SMZK" - 22 września 2018
  25. Władze Stowarzyszenia w XVIII kadencji (2022-2025)
  26. Archiwum newsletterów
  27. Archiwum Aktualności SMZK
Galeria fotograficzna Walnego Zebrania Sprawozdawczo-Wyborczego SMZK - 23 września 2017

Mapa burzowa

Mapa burzowa Polski
kliknij mapę

Prognoza na najbliższe 10 dni >>

Uwaga

Uprzejmie proszę, by wszelkie uwagi dot.
- zawartości witryny,
- zauważonych braków
- pomysłów itp.,
nadsyłać do mnie za pośrednictwem
menu KONTAKT lub na adres
tadeusz@smzk.org

Dziękuję! :-) Administrator witryny


sideBar